PROGENIA

Wady doprzednie (progenia) charakteryzują się wzmożonym wzrostem dolnej szczęki i zmniejszonym wzrostem górnej szczęki, to poważnie wpływa na wygląd twarzy – skraca się przedni odcinek nosowargowy
i uwydatnia się, wydłuża się bródka (tzw. wklęsły lub zapadnięty profil).

  • Pon-Śr08:30 — 17:30
  • Czw08:30 — 15:00
  • Pt08:30 — 14:00
  • Sob-NdNieczynne

Przyczyny:

  • uwarunkowania genetyczne
  • złe nawyki
  • oddychanie przez usta
  • trzeci migdał
  • naruszenie terminów wyżynania się zębów
  • brak wczesnej profilaktyki ortodontycznej
  • naruszenie wzrostu kości twarzoczaszki

Jak my leczymy?

Leczenia wad doprzednich zaczynamy w wieku około sześciu-siedmiu lat w zależności od rozwoju dziecka
Po konsultacji nasi ortodonci przeprowadzają dokładną analizę zdjęć pantomograficznych oraz tele (zdjęcie cefalometryczne).

PROGENIA SZCZĘKI — dolna szczęka nachodzi na górną

Pierwszy etap

Na pierwszym etapie pobierane są wyciski szczęk pacjenta (góra
i dół), następnie projektowany jest aparat, który wykonany zostaje przez renomowane laboratorium ortodontyczne. Takie aparaty mają za zadanie stymulacje wzrostu górnej szczęki, jej rozszerzenie i doprzednie wysunięcie. Na tym etapie zalecane jest również noszenie procy bródkowej lub maski twarzowej.

Czas leczenia trwa około 14–26 miesięcy, wizyty kontrolne co 6–8 tygodni. Uzyskujemy proste zęby, a szczęki są wyprofilowane
w kształcie paraboli. Jeżeli dziecko dobrze współpracuje,
po aktywnym leczeniu, wizyty stają się sporadyczne. Niemniej jednak nie zaprzestajemy noszenia aparatu.

* U pacjentów dorosłych pomija się 1 etap leczenia.

Drugi etap

Drugi etap rozpoczyna się pod koniec piku wzrostowego. Decyzja o jego rozpoczęciu, uwarunkowana jest odpowiednimi wynikami badań cefalometrycznych. Lekarz analizuje modele oraz zdjęcie Tele.

Leczenie na tym etapie trwa około 2 lat. Uzyskiwane są — dobre ułożenie zębów szczęki i żuchwy oraz poprawienie proporcji twarzy. Zdarza się, że pacjent, który powinien przejść przez kolejne etapy leczenia nie jest gotów zaakceptować decyzji
o leczeniu chirurgicznym i nie chce, aż tak mocnej ingerencji. Szanujemy takie stanowisko i proponujemy wtedy tylko leczenie ortodontyczne (tak zwany kamuflaż ortodontyczny).

Uświadamiamy pacjentowi, że przy pomijaniu leczenia chirurgicznego rysy twarzy nie podlegają zmianie, a polepszamy jedynie układ zębów.

Trzeci etap

Trzeci etap — chirurgiczny (ortognatyka). Polega na tym, że
wyszeregowane szczęki pacjenta są chirurgicznie przestawiane
w prawidłową pozycję.

Czwarty etap

Czwarty etap — zdjęcie aparatów stałych, montaż retencji stałej, pobranie wycisków i oddanie aparatów retencyjnych. Zalecone kontrole ortodontyczne co najmniej 1/rok.